تاریخچه
تاریخچه نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاه ها
سابقه نهاد در دانشگاهها به زمان حضرت امام خمینی (ره) بر می گردد. پس از انقلاب فرهنگی و بازگشایی دانشگاهها بمنظور جلوگیری از توطئه هایی که در صدد جدا کردن دو قشر روحانی و دانشگاهی از یکدیگر بودند، امام راحل (ره) اندیشه وحدت حوزه و دانشگاه را پایه گذاری کردند. براساس این اندیشه حضور روحانیان آگاه و خوش فکر ، در دانشگاهها ضروری بنظر می رسید و پس از آن بود که روحانیان در دانشگاههای مهم کشور، فعالیت خود را آغاز کردند.
پس از ارتحال حضرت امام (ره) با توجه به توسعه دانشگاهها، به دستور حضرت آیت الله خامنه ای، " نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاهها " تأسیس گردید و اساسنامه آن در سال ۱۳۷۲ به تصویب شورای عالی انقلاب فرهنگی رسید که مبنای کار نهاد نمایندگی می باشد.
مقام معظم رهبری در جلسه پرسش و پاسخ که در تاریخ ۱۳۷۷/۲/۲۲ در دانشگاه تهران برگزار گردید، فرمودند : قبل از زمان من هم این نهاد بود، من آمدم و در واقع این نهاد را مقداری ویراستاری کردم.
نهاد نمایندگی در دانشگاهها در جهت نیل به اهداف و وظایف الهی دو اصل مهم و اساسی را فراروی خود قرار داده است:
۱- تأکید و تلاش جدی بر حرکتهای زیربنایی و عمیق فرهنگی در راستای رشد و توسعه اندیشهها و آگاهیهای دینی و اسلامی دانشجویان و دانشگاهیان.
۲ـ ایجاد و تقویت روحیه تحرک و مشارکت فعال دانشجویان و دانشگاهیان در عرصه فعالیتهای سیاسی، اجتماعی و فرهنگی در سطح جامعه و دانشگاهها.
اهداف نهاد
۱ ـ توسعه و تعمیق آگاهیها و علائق اسلامی دانشجویان و دانشگاهیان و تبیین ارزشهای اسلامی.
۲ ـ ایجاد و گسترش فضای معنوی و اسلامی در دانشگاهها و رشد فضائل اخلاقی در دانشگاهیان.
۳ ـ رشد بینش سیاسی در محیط دانشگاه.
۴ ـ حمایت و هدایت فکری تشکلهای دانشجوئی و دانشگاهی.
۵ ـ حاکمیت بخشیدن به ارزشهای اسلامی و انقلابی در سطوح اجرائی و علمی.
۶ ـ مقابله با ترویج عقائد و افکار انحرافی و هجوم فرهنگی و تقویت روح خود باوری و استقلال فکری.
۷ ـ تقویت پیوند حوزه و دانشگاه.